گرایش زنان ایرانی به چادرهای رنگی

چادر رنگی زنانه

گرایش بانوان ایرانی به تنوع رنگ و مدل در انتخاب پوشش، طراحان را به سوی این ابتکار سوق داده است.

چادرهای رنگی باید از جذابیتی فراتر از مانتو برخوردار باشند تا توجه خانم‌ها را با توجه به تنوع مدل و رنگ مانتو، روسری و شال جلب کنند.

از آن‌جا که جوانان به تنوع رنگ و مدل در انتخاب لباس اهمیت می‌دهند و به اقتضای سن و سال‌شان مایل اند، از مدل‌های متنوع برای پوشش خود استفاده کنند، در نتیجه فکر اولیه چادر ایرانی با طراحی متفاوت و عدم استفاده از رنگ سیاه در ذهن شکل گرفت.

تبادل اجتماعی با کشورهای حاشیه خلیج فارس، هند و پاکستان روی پوشش مردم استان هرمزگان و جزایر آن تاثیر گذاشته است به طوریکه ظاهر زنان بندرعباس و جزایر اطراف مانند قشم و هرمز به دلیل استفاده از چادرهای وارداتی شبیه به زنان هندی و پاکستانی شده است
چادرهای شال دار شبیه مانتو هستند که به آن شال دوخته شده و در بعضی از مدل ها به وسیله‌ی زیپ مخفی بسته می‌شود. در دو نوع شال بلند و شال کوتاه وجود دارند. در مدل شال بلند ، بلندی شال تا مچ پا ادامه دارد و شال کوتاه بلندی شال تا شانه یا ارنج دست می باشد.این چادر از محبوبیت خاصی در بین خانم های جوان بر خوردار است.

مساله دیکر اینکه تبادل اجتماعی با کشورهای حاشیه خلیج فارس، هند و پاکستان روی پوشش مردم استان هرمزگان و جزایر آن تاثیر گذاشته است به طوریکه ظاهر زنان بندرعباس و جزایر اطراف مانند قشم و هرمز به دلیل استفاده از چادرهای وارداتی شبیه به زنان هندی و پاکستانی شده است.

آنها پارچه چادرش شان را از بازار بندرعباس تهیه می کنند. چادرهایی که فقط باید رنگی و نازک باشد تا آنها بتوانند در گرمای جزیره طاقت بیاورند اما پارچه های چادری سنتی و بندری آنها ایرانی نیستند. در سرتاسر بازار بندرعباس و جزیره قشم هم پارچه ایرانی پیدا نمی شود مگر پارچه چادری سفید برای نماز و پارچه سیاه برای مسافرت های زنان به خارج از شهر و استان.

نقش گلابتون بر چادر ۵۰۰ هزار تومانی ژاپنی

در بازار بندرعباس، تنوع پارچه های تولید شده توسط کشورهای هند، پاکستان، اندونزی، ژاپن و چین بیشتر از تنوع پارچه های ایرانی است. آنها سلیقه و شرایط اقلیمی مردم جنوب ایران را بررسی و طبق آن پارچه تولید می کنند ولی هنوز تولیدکنندگان ایرانی روی این موضوع مطالعه ای انجام نداده اند به همین علت پارچه های تولید شده ایرانی تنوع و کیفیت لازم را برای پوشش چادرهای بندری ندارد. جنس پارچه های چادری ایرانی بسیار کلفت است اما پارچه های چادری خارجی خنک هستند. همچنین چادرهای ابریشمی با نقش گلابتون از جمله گران ترین چادرهای تولید شده توسط ژاپن است که گاهی تا ۵۰۰ هزار تومان نیز فروخته می شود و ارزان ترین چادر متعلق به پارچه های پاکستانی است که قواره ای ده تا ۱۵ هزار تومان نرخ دارند.
چادر کالای وارداتی

زمانی خانم‌های کشور چادر «کیفی» سرمی‌کردند که قیمت آن منطقی بود، اما در گذر سال‌ها، چادرهای کلوکه و شرمن هم از راه رسیدند که با شست و شو، رنگ آن‌ها ثابت می‌ماند.

چادرهای ابریشمین با نقش گلابتون از جمله گران ترین چادرهای تولید شده توسط ژاپن است که گاهی تا ۵۰۰ هزار تومان نیز فروخته می شود و ارزان ترین چادر متعلق به پارچه های پاکستانی است که قواره ای ده تا ۱۵ هزار تومان نرخ دارند
پس از آن قیمت چادر که عمدتا کالای وارداتی است، گران شد چرا که خانم‌ها ترجیح دادند چادرهای کرپ خاویار، کرپ ابریشم، کرپ‌‌حریر و چادرهای عربی مکه و مدینه و چادر های تولیدشده توسط ژاپن را با توجه به مرغوبیت آن، سر کنند که این امر باعث شده کارخانه‌های سوئیس و ژاپن از ناحیه صادرات پارچه چادری به ایران سود زیادی برده‌اند.

فرهنگ چادر

طراحی چادرهای رنگی نخستین ابتکار پوشش بانوان در سال نوآوری و شکوفایی است.

فرهنگ استفاده از چادر ریشه در تمدن بین‌النهرین دارد که به دوران پیش از پادشاهی هخامنشی بازمی‌گردد و زنان دارای جایگاه اجتماعی به نشانه تمایز از دیگر طبقات، از این پوشش سنتی استفاده می‌کردند.

خانم‌های ایرانی سال‌ها پیش در مراسم عزاداری چادر سیاه برسر می‌کردند و در مواقع عادی چادر گلدار با رنگ‌های متنوع می‌پوشیدند.

رضاخان پهلوی در سال ۱۳۱۵ در راستای مدرنیزه کردن کشور با اعلام قانون کشف حجاب، به ماموران پلیس دستور داد زنان چادری را دستگیر کنند و در آن زمان بود که چادر نمادی از «مقاومت» شناخته شد.

بسیاری از زنان کشور نیز در جریان تظاهرات سال ۱۳۵۷ که به پیروزی انقلاب اسلامی منجر شد، چادر سیاه برسر داشتند که آن را نماد مبارزه زنان و نقطه عطف انقلاب دانسته‌اند اما عده ایی در حال تلاش برای طراحی چادر ایرانی در رنگ‌های متنوع و زدودن رنگ سیاه از این پوشش و ایجاد جدیدترین ابتکار پوشش بانوان در راستای ساماندهی مد و لباس کشور هستند.